سلسله مباحث معـــاد از استاد فرزانه حضرت آیت الله محمد شجاعی (مد ظله العالی)
بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه عرایض ما در برزخ این شد که هر انسان با هر رنگ و وصف و هدفی که وارد عالم برزخ بشود، برزخ او را تکمیل کرده و او را سیر میدهد و پیش میبرد و گفتیم هر کسی طوری سیر میکند ولی قهرا وضعی پیش خواهد آمد که نظام برزخ برچیده خواهد شد.
یعنی همان طور که روح ها در عالم ماده از بدن منقطع میشود و وارد عالم برزخ میشود، درست نظیر همین مسئله آن وقتی پیش میاید که روحها از عالم برزخ به یک عالم دیگر منقطع میشود و مستقل میشوند، یعنی مرگ پیش میاید، یعنی ترک همان قالب که آنجا بود. هر انسانی که دارای قالبی شبیه قالب مادی و دنیوی در عالم برزخ بود و به حرکت و تکامل خودش ادامه میداد یا به سوی خدا یا به سوی فرار از پروردگار عالم، آنوقت که به آخرین نقطه برزخ رسید، در آنجا هم قالب مثالی را ترک خواهد کرد. قرآن میفرماید: (رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَ أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ) میفرماید: وقتی که انسانها را از برزخ هم میراندیم و وارد یک نظام دیگر و یک عالم دیگر میکنیم، یعنی آنوقتی که روح از برزخ قطع علاقه کرد و وارد عالم اول قیامت شد، آنجا این ندای از همه انسانها بلند میشود که (رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَ أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ) پروردگارا، تو ما را میراندی و دوباره هم زنده کرده ای. این اولین حرف است از هر انسان در مرحله ورود بر قیامت است. آیه شاهد بر این است که آنجا هم یک مرگ در پیش است، یعنی ورود روح از برزخ به عالم اول قیامت یک مرگ است که قالب مثالی برزخ را ترک خواهد کرد و قالب دیگری را انتخاب خواهد کرد.
