بِسمِ الله ِ الرِحمَنِ الرَّحیمِ
" أرأیتَ الَّذی یُکَذِّبُ بِالدّینِ "
" فَذَلِکَ الَّذی یَدُعُّ الیَتیمِ "
" وَ لا یَحُضُّ عَلَی طَعَامِ المِسکینِ "
" فَوَیلٌ لِلمُصَلّین "
" ألَّذینَ هُم عَن صَلَاتِهِم سَاهوُنَ"
" ألّذین هُم یُرَاؤوُنَ "
آن نمازگزارانی که : " یُرَاؤوُنَ " ؛ در نماز، ریا انجام می دهند. یعنی به نماز خواندن تظاهر می کنند.
اگر در این بیان، دقّت کرده باشید، این " یُرَاؤوُنَ " هم در اینجا معنای خاصّی دارد. یعنی ظاهری از نماز را تحصیل می کنند، بدون این که باطن و اخلاصی در آن باشد. یعنی نماز معمولی و طبیعی این چنین کسی بالاخره در اصل، ریا است. یعنی هیچ جان و مغز ندارد.
وقتی می گوید: " إیّاکَ نَعبُدُ " ؛ همه اش دروغ است. خب این دیگر چه نمازی می شود؟ چه اخلاصی ؟ چه صداقتی؟
بقیه ی جملات و بقیه ی حرکات و بقیه ی رفتارها هم همینطور.
وقتی " أللهُ أکبَر" دروغ است؛ کسی می گوید: " أللهُ أکبَر" ؛ امّا وقتی انسانی آمده است آنجا، از گرسنگی و بیچارگی دست و پا می زند، این چه ارزشی دارد؟ آیا آن فرد می تواند بگوید: " أللهُ أکبَر"؟
کسی که از اوّل نماز " أللهُ أکبَر " می گوید، از همان اوّل، از دروغ شروع می کند.
" أللهُ أکبَر" یعنی کسی که در قلب و در تمام وجودش چیزی جز خدا، حساب ندارد.
این " یُراؤون" اینجا معنای خاصّی پیدا می کند. این جور معنا نکنیم که: " نماز را می خواند تا به مردم نشان بدهد که نماز خوان است"؛ معنای آن ، از این دقیق تر است.
" یُراؤون" ؛ یعنی اصلاً نمازشان یک نماز بی جان و بی روح است. بی مغز است و تمام حرکات و گفتارشان در نماز هم ، دروغ است و هیچ حرکتی به سوی خدا در وجود اینها نیست. فقط یک جسدی از نماز هست ؛ جسدی بی روح. و ریایی است؛ بی اخلاص و بی صداقت.
منبع: mshojaee.persianblog.ir
