اگر دیدی در اکثر اوقات، و در اکثر نمازها و یا در همه ی اوقات، و در همه ی نمازها در حال پراکندگی و تشتّت باطنی بوده ای؛ و اقبال قلبی به نماز و به خدای متعال در نماز نداشته ای، و اگر هم حضور و اقبالی وجود داشته است ، بسیار جزئی بوده است و دیدی با این وصف در انجام دادن نوافل هم کوتاهی کرده ای، و اگر بهره ای از نوافل هم داشته ای بسیار کم بوده و در اکثر اوقات آنها را ترک کرده ای، قبل از این که فرصت را از دست داده باشی، با طلب توفیق از پروردگار متعال به قضای نوافل بپرداز و از خدا بخواه که نقایص فرایض گذشته را با نوافلی که قضا می کنی جبران کند.
مقالات، جلد سوم
منبع: https://t.me/ayatollahshojaee