لازم است سالک، در مراقبت بر «طهارت دائم» مسامحه نکند و به خود اجازه ندهد که بی طهارت بماند؛ حتّی به هنگام خواب هم در حال طهارت باشد؛ یعنی در حال طهارت به خواب برود.

اگر انسان در حال طهارت به خواب رود، روح وی صلاحیّت و آمادگی خاصّی خواهد داشت؛ و با نورانیّت و صفای مخصوصی روی به عوالم بالا خواهد آورد؛ و از برکات جوار حضرت معبود، و افاضات مقام ربوبی بهره مند خواهد شد. 
این از یک سو، و از سوی دیگر، در پناه حفظ خدای متعال، از دخالتهای شیطانی و لطمات جنود او محفوظ خواهد ماند.

برگرفته از کتاب مقالات، جلد سوم